วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2552

[1300] สวัสดีปีใหม่ 2010/2553 จาก blogger e4thai.com

สวัสดีครับ
เนื่องในวาระดิถีขึ้นใหม่ 2010/2553 นี้ผมขอตั้งจิตอธิษฐานให้ผู้อ่านทุกท่าน

มีโชคลาภ ทรัพย์สิน ไม่สิ้นสุด
มีรักดุจ ผ้าห่ม กันลมหนาว
มีกายแกร่ง ใจกล้า ท้าดวงดาว
มีชีวิต ที่ยืนยาว และดีงาม

พิพัฒน์ - Blogger
******

และผมขอถือโอกาสนี้พูดคุยสารทุกข์สุกดิบในฐานะ blogger กับผู้อ่าน สักหน่อยนะครับ ซึ่งมี 4 เรื่องซึ่งผมจะคุย คือ
1.เรื่องที่จะบอกเล่า
2.เรื่องที่จะขอบคุณ
3.เรื่องที่จะขอโทษ และ
4.เรื่องที่จะขอร้อง

******

1.เรื่องที่จะบอกเล่า
-จนถึงขณะนี้บล็อกนี้มีอายุ 3 ขวบแล้ว ผมเขียนหัวข้อแรก คือ [1]เปิด ‘ดิก’ ฟรี จากเน็ต เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2549 และในช่วง 3 ปีนี้เนื่องจากผมกลัวว่าแต่ละบล็อกจะมีขนาดโตเกินไปและดาวน์โหลดนาน ผมเลยทำเป็น -3 บล็อกย่อย ข้างล่างนี้
-บล็อกที่ 1:http://intereladsd.blogspot.com/
-บล็อกที่ 2: http://english-for-thais.blogspot.com/
-บล็อกที่ 3:http://english-for-thais-2.blogspot.com/
(หรือ http://www.e4thai.com/)

- ใน 3บล็อกนี้ แต่ละวันจะมีคนเข้ามาคลิกอ่านรวมประมาณ 3,000 คน หรือ 10,000 คลิก แยกเป็นจากประเทศไทยประมาณ 92% จากประเทศอื่นๆ 8%
[คลิกอ่าน:หัวข้อที่มีผู้อ่านมากที่สุดของบล็อกนี้]

-ในระยะหลังๆนี้ มี Webmaster ของบางเว็บเสนอที่จะแลกลิงค์เว็บของเขากับบล็อกนี้ ซึ่งทุกครั้งผมก็ปฏิเสธไป เพราะตั้งใจไว้ตั้งแต่เริ่มทำบล็อกนี้แล้วว่าจะไม่นำโฆษณาทุกรูปแบบมาแปะไว้ที่บล็อกนี้เพราะไม่ต้องการให้ผู้อ่านเสียเงิน

-มีบางท่านบอกว่าจำชื่อ URL ของบล็อกนี้ยาก ผมขอแนะนำง่ายๆอย่างนี้ว่า ให้ท่านไปที่ Google แล้วพิมพ์คำว่า อังกฤษฟรี ลงไป เว็บแรกที่โชว์ ก็คือ บล็อกย่อยที่ 1 ของบล็อกนี้นั่นแหละครับ [หรือถ้าพิมพ์ติดกันว่า อังกฤษพิพัฒน์ เว็บแรกที่โชว์ ก็คือ บล็อกย่อย e4thai.com ครับ]

-ท่านที่เป็นห่วงผมเรื่องสุขภาพ ขอเรียนว่า ผมสบายดีครับ แม้ว่าจะไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนเดิม เพราะชักแก่แล้ว

2.เรื่องที่จะขอบคุณ
ผมมีหลายเรื่องที่ต้องขอขอบคุณท่านผู้อ่าน ซึ่งเรื่องแรกสุดก็คือ ขอบคุณที่ท่านเข้ามาอ่าน เพราะถ้าไม่มีผู้อ่านก็ไม่มีผู้เขียน หลายท่านอ่านแล้ว ก็มีคำถาม ให้ความเห็น ให้คำแนะนำ ให้กำลังใจและคำอวยพร บางท่านก็สัญญาว่าจะขยันฝึกภาษาอังกฤษให้มากกว่าเดิม และเริ่มมีกำลังใจที่จะฝึกใหม่หลังจากที่ทิ้งไปนาน ผมขอขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านครับ

3.เรื่องที่จะขอโทษ
มีอยู่ 2-3 เรื่องที่ผมอยากจะขอโทษท่านผู้อ่าน
ประการที่ 1 คือ หน้าตาของบล็อกนี้ มันไม่สวยเอาเสียเลย ซึ่งผมไม่มีฝีมือทำให้มันดีกว่านี้อีกแล้ว เนื่องจากความรู้ด้านนี้น้อยมาก ท่านผู้อ่านก็ทนเอาหน่อยแล้วกันนะครับ

ประการที่ 2 บางท่านบอกว่า ค้นหาเรื่องในบล็อกนี้ยาก อันที่จริง ผมก็พยายามแล้วที่จะให้มันหาได้ง่ายๆ แต่เนื่องจากมันมีเรื่องเยอะ จึงต้องรบกวนให้ท่านอดทนหน่อยในการหา ในที่นี้ขอแนะนำให้ท่านอ่านคำแนะนำในการค้นเรื่องที่ลิงค์นี้ ตอบเรื่องที่ท่านผู้อ่านถามบ่อย

ประการที่ 3 ที่ต้องขอโทษก็คือ ผมรู้สึกว่าบางครั้ง ผมเขียนเยิ่นเย้อ หรือถึงขั้นสับสนก็คงจะมีบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนง่วงๆ

ประการถัดไป ก็คือ ความรู้สึกของผมขณะที่เขียนเรื่องก็คือ ผมเขียนแบบเพื่อนคุยกับเพื่อน ไม่ได้คิดว่าผมรู้มากกว่าท่านผู้อ่านคนใด เพราะผมไม่ได้เรียนจบหรือมีประสบการณ์มากมายนักเกี่ยวกับเรื่องการใช้ภาษาอังกฤษ ถ้าถ้อยคำที่เขียนสื่อว่าผมเป็นผู้รู้ ต้องขอประทานโทษท่านผู้อ่านด้วยครับ เพราะไม่ได้มีความตั้งใจอย่างนั้นเลย

ประการสุดท้ายที่ต้องขอโทษก็คือ ผมอาจจะไม่ได้เขียนตอบทุกคนที่ฝากข้อความถึงผม (แต่ผมได้อ่านทุกข้อความที่ท่านเขียน)

4.เรื่องที่จะขอร้อง
มีอยู่หลายข้อเหมือนกันครับที่ผมอยากจะขอร้องให้ท่านผู้อ่านช่วยเหลือผมหน่อย เพื่อทำให้บล็อกนี้ดีขึ้น ซึ่งก็จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านท่านอื่นๆด้วย

เรื่องแรกที่สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าท่านไปพบลิงค์ตายในบล็อกนี้ ช่วย copy ลิงค์ตายนั้นให้ผมทราบด้วย ผมจะได้จัดการแก้ไขและผู้อ่านท่านอื่นก็จะได้ไม่เสียเวลาไปคลิกลิงค์ที่มันตายแล้ว ที่ต้องขอร้องเป็นพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือ อย่าบอกเพียงว่า บทความนี้มีลิงค์ตาย เปิดไม่ได้ ขอให้ copy เฉพาะลิงค์ที่ตายจริงๆให้ผมทราบ เพราะว่าในบทความหนึ่งๆอาจจะมีลิงค์เกินสิบลิงค์ ผมจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปเช็คทุกลิงค์ว่า ลิงค์ไหนตายแล้ว ลิงค์ไหนยังมีชีวิตอยู่

เรื่องต่อไปที่ผมจะขอร้องก็คือ ถ้าท่านเห็นว่า บล็อกนี้ดี หรือบทความใดดีก็ช่วยบอกคนอื่นต่อๆไปด้วย เพื่อที่จะได้ขยายประโยชน์ให้คนไทยด้วยกันมากขึ้นๆ ท่านคงไม่คิดว่านี่เป็นการโฆษณา เพราะมันไม่มีโฆษณาในบล็อกนี้จริงๆ และถ้าท่านไปเจอใครแอบเอาข้อความโฆษณามาลงในส่วนที่เป็นความคิดเห็น ช่วยแจ้งผมด้วยครับ ผมจะได้ลบออก ขอเรียนว่าผมมิได้แอนตี้การโฆษณา เพียงแต่ว่าบล็อกนี้เป็นเขตปลอดการโฆษณา หรือใช้ภาษาอังกฤษเท่ๆ ว่า advertisement-free zone ก็ได้ครับ

เรื่องต่อไปที่ไคร่ขอร้องก็คือ ถ้าท่านต้องการเว็บประเภทใดก็ให้ขอมา ถ้าต้องการแนะนำเว็บใด ก็ให้แนะนำมา นี่จะเป็นประโยชน์ต่อท่านผู้อ่านท่านอื่น ที่จะมี supplier จากแหล่งอื่นๆบ้าง (ก็คือท่านผู้อ่านนั่นแหละครับ ) และก็เป็นประโยชน์ต่อผมด้วย เพราะบางวันผมก็จนแต้มคิดไม่ออกเหมือนกันครับว่าควรจะเขียนเรื่องอะไร

มีท่านผู้อ่านบางท่านขอร้องให้ผมช่วย “ทำการบ้าน” หรือ “เฉลยข้อสอบ” ให้ เรื่องนี้ ท่านอย่าขอมาเลยครับ เพราะถ้าผมทำให้ 1 คน ผมก็ต้องทำให้ทุกคน ซึ่งผมไม่มีเวลา และอีกอย่างหนึ่ง อาจเฉลยผิดก็ได้ จึงไม่กล้าเฉลยครับ

วันนี้เป็นวันสิ้นปี 2552 พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกของปีใหม่ 2553 ผมรู้สึกว่า วัน เดือน ปี ช่างผ่านไปรวดเร็วจริงๆ เพราะดูเหมือนเพิ่งผ่านปีใหม่ 2552 มาเมื่อไม่นานนี้เอง

ใคร่ขอยกพุทธพจน์มาเป็นเครื่องเตือนใจพวกเราด้วยกันเองทุกคนที่เป็นพุทธศาสนิกว่า “กาลเวลาย่อมกลืนกินสรรพสัตว์และตัวมันเอง” กาลเวลาจะกลืนกินสรรพสัตว์ ซึ่งรวมถึงมนุษย์แต่ละคนได้ก็ต่อเมื่อ คนๆนั้นปล่อยใจให้ขาดสติ มีอารมณ์ขึ้นลงไปตามเหตุการณ์โดยไม่รู้ตัว แต่ใครก็ตามที่มีสติอยู่เนืองนิจ ไม่ถูกเวลาที่น่าเบื่อหน่ายในอดีตกลืนกิน และไม่ถูกเวลาที่น่ากังวลในอนาคตกลืนกิน เมื่อมีสติไม่ถูกกลืนกินด้วยเวลาในอดีตและอนาคต ทุกวันก็จะเป็น “วันใหม่” ของชีวิตที่เป็นอิสระ

ขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่านมีชีวิตที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า และพบกับ “วันใหม่” ทุกวันครับ

พิพัฒน์
GemTriple@gmail.com

16 ความคิดเห็น:

pop กล่าวว่า...

ขอคุณพระจงคุ้มครองอาจารย์ตลอดปี2553และตลอดไปครับ เพิ่งเข้ามาได้ไม่กี่วันแต่ตอนนี้ติดตามอ่านทุกวันครับ เป็นกำลังให้อาจารย์ทำดีอย่างนี้ต่อไปนะครับ

กวาง กล่าวว่า...

ขอขอบคุณคุณพิพัฒน์มากนะคะ
คุณเป็น 1 ในแรงบันดาลใจที่ทำให้ดิฉัน
เห็นถึงความสำคัญและลงมือฝึกภาษาอังกฤษอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ทั้งๆที่ ดิฉันเป็นคนชอบภาษาอังกฤษอยู่แล้ว
มักจะทำคะแนนวิชานี้ในการสอบได้ในระดับดีเสมอ
แต่ก็ไม่เคยฝึกอย่างจริงจังเสียที
ที่ทำข้อสอบได้เยอะเพราะถนัดอ่านกับไวยากรณ์ แต่ฟังกับพูดนี่ไม่ได้เรื่องเลยค่ะ
ทำให้สำเหนียกได้ว่า ตัวเองยังไม่เก่งจริง
เมื่อได้ลงมือฝึกแล้ว แม้บางครั้งก็จริงจัง บางครั้งก็ไม่จริงจัง .. แต่ทุกครั้งหลังจากที่ดิฉันฝึก ก็จะได้อะไรใหม่ๆเพิ่มเข้ามาในชีวิตเสมอ ทำให้รู้สึกดีกับตัวเองมาก โดยเฉพาะทักษะการฟัง เดี๋ยวนี้ดีขึ้นมากค่ะ แต่ก็ยังต้องพัฒนาต่อไปเรื่อยๆอีก

ดิฉันจะพยายามทำให้คนรอบข้างของดิฉันเห็นถึงความสำคัญของการฝึก
และสนุกไปกับภาษาอังกฤษอย่างดิฉันเช่นกันค่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ได้เข้ามาเวปนี้ก็เพราะลูกค่ะ ต้องการสอนภาษาอังกฤษให้ลูก ค้นหามาเรื่อยๆจนเจอที่นี่

ดิฉันได้โหลดไฟล์ ทั้ง mp3 และ เวปนิทานมากมาย
และยังดิกชันนารี่ ต่างๆ เพื่อนำไปให้ใช้กับลูก
รู้สึกเป็นประโยชน์มากจริงๆค่ะ

ในโอกาสขึ้นปีใหม่นี้ขอขอบคุณคุณพิพัฒน์จากใจจริงค่ะ
ขอให้ท่านประสบแต่ความสุขสมหวังในปีใหม่และตลอดไป

ถึงแม้ว่าเวปนี้จะไม่มีสีสรรมาก แต่ก็รู้สึกถึงความจริงใจ
และตั้งใจของเจ้าของเวปค่ะ ดิฉันจะพยายามศึกษา
และใช้ประโยชน์จากเวปนี้ให้คุ้มค่ากับที่คุณพิพัฒน์
เหนื่อยในการทำเวปนี้ขึ้นมาค่ะ

ขอบคุณค่ะ

nami กล่าวว่า...

ขอบคุณคุณพิพัฒน์มากค่ะ ที่สร้างแรงบันดาลใจให้มีความอยาก มี eager ที่จะขวนขวายหาความรู้ภาษาอังกฤษจากโลกอินเตอร์เน็ต มากขึ้น

ยิ่งเห็นคุณพิพัฒน์เสาะแสวงหา ความรู้ เครื่องมือใหม่ๆ มานำเสนอให้กับคนที่อยากจะเก่งภาษาอังกฤษ ก็ยิ่งรู้สึกว่า ในเมื่อมีคนสรรหา ให้เราขนาดนี้ การฝึกฝนไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ยาก เพราะมีวิธีการ มีแนวทาง ที่ปูรอเตรียมไว้ให้แล้ว ขอแค่เราตั้งใจและมุ่งมั่น ดึงพลังที่มีอยู่ในตัวออกมาใช้ในเต็มที่ให้สุดๆ เราก็จะสามารถเก่งภาษาอังกฤษได้ไม่ยาก

และด้วยวาระวันปีใหม่ ขอให้คุณมีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำ มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง .. ดิฉันจะคอยติดตามเวบภาษาอังกฤษนี้ตลอดไปค่ะ

สุดท้าย ดิฉันคิดว่าหน้าตาไม่สำคัญเท่ากับเนื้อหาที่ได้รับค่ะ ^^

Naree กล่าวว่า...

ขอขอบคุณสำหรับทุกๆสิ่งดี ที่คุณมอบให้มาตลอด 3ปี เชื่อว่าผู้ที่ตั้งใจให้นั้น ก็จะได้รับอยู่แล้วไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

เพื่อลูกค่ะ กล่าวว่า...

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณพิพัฒน์
พรใด้ที่ให้มา..ขอให้พรนั้นกลับสู่
คุณพิพัฒน์และครอบครัวด้วยเทอญ

อยากจะบอกคุณพิพัฒน์ว่า มีพ่อแม่กลุ่มหนึ่งที่กำลังจะสร้างเด็กตัวเล็กๆ ให้เป็นเด็กสองภาษาค่ะให้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองและสามารถสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษได้ค่ะ ความตั้งใจนี้สามารถทำได้จริงๆ ค่ะคุณพิพัฒน์ และมันเริ่มเกิดขึ้นแล้วค่ะ

ดิฉันขอขอบพระคุณความตั้งใจของคุณพิพัฒน์ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เหล่านี้และเว็บดีๆ เว็บนี้ที่เป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจให้ดิฉันและลูกสาววัย 3 ขวบ พยายามและตั้งใจที่จะศึกษาภาษาอังกฤษค่ะ

คุณพิพัฒน์สบายใจได้นะคะ ดิฉันไม่ได้ยัดเยียดภาษาอังกฤษให้ลูกค่ะ เค้าศึกษาอย่างเป็นธรรมชาติค่ะและเค้าก็รักภาษาอังกฤษค่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอให้อาจารย์มีความสุขมาก ๆ สุขภาพร่างกายแข็งแรง พบเจอสิ่งดี ๆ และประสบความสำเร็จตลอดปี 2553 ค่ะ

Happy New Year 2010 !!

The diary of bird กล่าวว่า...

สวัสดีปีใหม่ครับ
ขอให้ปีใหม่นี้ ทุกท่านมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงครับ

เบิร์ด

Unknown กล่าวว่า...

สวัสดีค่ะ อาจารย์พิพัฒน์
ขออนุญาต พูดถึงนักเรียนที่เป็นมุสลิมอีกกลุ่มหนึ่งนะคะเป็นโรงเรียนเล็ก ๆ ระดับประถม1-6 ซึ่งมีทั้งเด็กพุธและมุสลิมเรียนอยู่ร่วมกัน เด็ก 1 ห้อง(25-26คน/ห้อง) จะมีเด็กที่เป็นพุธ 1 -2 คน เด็ก ๆ เหล่านี้เคยเข้ามาในเว็บของอาจารย์แล้วชอบค่ะ เนื่องจากมีเนื้อหาหลากหลาย คุณครูที่โรงเรียนจะให้นักเรียนหาข้อมูล เกี่ยวกับภาษาอังกฤษที่เค้าเรียนในห้องอยู่แล้ว หาสิ่งที่จะเรียนรู้เพิ่มเช่น เพลง นิทาน การฟังสำเนียงการพูดของชาวต่างชาติ(native speaker) การพูดในชีวิตประจำวัน (เด็ก ๆชอบการพูดในชีวิตประจำวันมาก เพราะทำให้เขาเข้าใจแกรมม่าได้ง่ายขึ้น)อาจารย์พิพัฒน์ได้แยกเป็นหัวข้อต่าง ๆ ไว้ เด็ก ๆจะค่อย ๆ ไล่หัวข้อไป เรื่อย ๆ (การไล่ค้นหาแบบหยาบ ๆตามประสาเด็ก ๆ)เวลาเค้าชอบหัวข้อใด เด็ก ๆจะจดบันทึกในสมุดของเขา ว่าหัวข้อนี้มีเพลงนะ มีนิทานนะ มีเเกรมม่า ด้วย เค้าจะจับกลุ่มคุยกัน เด็กที่เก่งภาษาอารบิกก็จะสอนเด็กพุทธ ขณะเดียวกันเด็กพุทธที่เก่งภาษาอังกฤษก็จะสอนเด็กมุสลิม สังเกตเห็นว่าพวกเขาการพัฒนาด้านภาษาเร็วกว่าผู้ใหญ่มาก เวลาที่เด็ก ๆ เขาสอนกันเอง
ตัวดิฉันเองเป็นพุทธค่ะ แต่มีเพื่อนทีเป็นมุสลิมด้วยค่ะ หากมีเวลาไปเยี่ยมเพื่อนที่เป็นมุสลิม ลูก ๆ หลาน ๆ (ไม่ทราบว่าลูกหลานใครบ้างเวลาอยู่รวมกันเด็ก ๆ จะเยอะมาก)จะมาบอกว่า วันนี้หนูเข้าไปดูเว็บของลุงพิพัตน์หนูเจอ สิ่งนั้น สิ่งนี้ จะมาแย่งกันเล่าเลยล่ะคะ่ บทความของอาจารย์ที่เขียนไว้เด็กเหล่านี้ค้นหาได้ง่าย เพราะเมื่อเด็กอ่านภาษาไทยได้คล่องเค้าจะเข้าไปค้นหา เรื่องราวที่เขาอยากรู้ได้เอง และบางครั้งก็ช่วยสอนดิฉันด้วยค่ะ
รุ่งฤทัย

pipat - blogger กล่าวว่า...

คุณร่งฤทัยครับ
มีเรื่องหนึ่งที่คนทำเว็บความรู้อย่างพวกผมมักจะเจอคล้าย ๆ กัน คือ คนอ่านไม่ค่อยเขียนมาเล่าว่า ใช้เว็บในลักษณะใดบ้าง มีประโยชน์อย่างไรบ้าง อะไรที่มีให้แล้ว อะไรที่ยังขาด เป็นต้น บล็อกนี้ผมเดาเอาเองว่า คงจะมีครูและเด็กได้รับประโยชน์อยู่บ้าง แต่ผมก็ไม่ค่อยรู้หรอกครับว่า คนที่ใช้ได้ใช้เว็บนี้ในลักษณะใดกันบ้าง

ขอบคณคุณรุ่งฤทัยมากเลยครับที่เขียนมาเล่า ตั้งแต่ทำบล็อกมา 3 ปี นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่ผมได้รับการบอกเล่ายาว ๆ มากที่สุด เกี่ยวกับการที่ครูและเด็กได้ใช้ประโยชน์จากบล็อกนี้ ซึ่งมีประโยชน์กับผมมากเพราะขณะที่ผมนั่งอยู่หน้าคอมฯ ผมจะได้นึกออกว่า "ลูกค้า" ของผมใช้ "สินค้า" ในลักษณะใด

ขอบคุณมากนะครับ
ขอให้มีชีวิตที่อยู่เย็นเป็นสุขตลอดปีตลอดไปนะครับ

พิพัฒน์

Unknown กล่าวว่า...

ขอเป็นกำลังใจให้ อ.พิพัฒน์ นำสิ่งดีๆมาสู่สังคมต่อไป
และขอให้อาจารย์มีความสุขพบเจอแต่สิ่งดีๆ ในปี 2553
และปีต่อๆไป

พงศกร

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓

ขอให้คุณพิพัฒน์มีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรงสมบูรณ์และสมหวังทุกประการนะครับ

บัญชา ทิพย์พมร

katai กล่าวว่า...

สุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้มีความสุขมาก ๆ น่ะครับ จะเป็นกำลังใจในการทำเว็บดีๆ อย่างนี้ต่อไปน่ะครับ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอให้คุณพิพัฒน์มีความสุขมากๆนะคะ ดิฉันดีใจมากที่ได้เจอเวบนี้ ดิฉันได้หาความรู้จากเวบนี้ได้เยอะเลยคะ แล้วก็ได้ส่งต่อให้เพื่อนๆด้วยคะ ดีใจที่ยังมีคนใจดีมีน้ำใจอย่างคุณพิพัฒน์คะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สุขใดล้ำ ธรรมใดเลิศ พรใดประเสริฐ ขอให้เป็นของคุณพิพัฒน์ตลอดทั้งปีและตลอดไป

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอสวัสดีปีใหม่ + ตรุษจีน + Happy Valentine's Day รวบยอดทีเดียวเลยะนะคะ

ขอให้คุณพิพัฒน์มีความสุขกาย สบายใจ ปราศจากทุกข์โศกโรคภัยใดๆ ตราบวันนี้และตลอดไปค่ะ