วันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2555

เรียน ท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน

เรียน ท่านผู้อ่านทุกท่าน

ผมทำบล็ก e4thai.com มาตั้งแต่ปลายปี 2549 ถึงตอนนี้ก็เกือบจะ 6 ปีแล้ว

ในฐานะ blogger ผมลองประเมินบล็อกที่ทำและได้ข้อสรุปดังนี้ อาจจะถูกหรือผิดไม่แน่ใจนัก
ข้อเสีย
1.หน้าตาของบล็อก – แย่มาก  แต่ผมก็ไม่มีฝีมือที่จะทำให้ดีกว่านี้
2.การจัดหมวดหมู่ของเนื้อเรื่อง – ยังมีอะไรที่ต้องปรับปรุงอีกเยอะ
3.ผมไม่มีคอลัมน์หรือมุมตอบคำถามในบล็อก – นี่เป็นข้ออ่อนแน่ ๆ สาเหตุเพราะ 1)ผมไม่มีเวลาตอบ 2)ผมไม่เก่งมากปานนั้นที่จะตอบได้ทุกเรื่อง  ถ้าตั้งคอลัมน์นี้ขึ้นมาผมคงตอบได้บางข้อเท่านั้น
4.ผมนำลิงค์มาให้ดาวน์โหลด และลิงค์จำนวนมากก็ตายแล้ว– ปัญหาของทุกเว็บ (ไม่เฉพาะที่ e4thai.com)ที่นำลิงค์มาให้ดาวน์โหลดก็คือ ลิงค์ตาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งลิงค์ไฟล์ลิขสิทธิ์ที่เจ้าของเขาประท้วงไปยัง Host ที่ฝากลิงค์   เรื่องนี้ผมถามตัวเองอยู่นานว่าจะทำอย่างไรต่อไป  คือ
[1] เลิกทำอย่างนี้โดยเด็ดขาด เพราะแม้จะมีประโยชน์ต่อคนไทยหลายคนที่ไม่สามารถซื้อของมี license แต่มันก็ผิดกฎหมายเสียหายต่อประเทศชาติในสายตาชาวโลก บางคนอีเมลมาด่าผม หรือบางคนก็ตำหนิ มีตั้งแต่เบาไปหาหนัก
[2]ยังทำต่อไปโดยลดดีกรีลง คือเพียงแค่เอาลิงค์ที่เป็น account ของคนอื่นซึ่งไปฝากไว้ตาม Host มาแจ้งท่านผู้อ่าน   ซึ่งผมก็ยังทำผิดอยู่ดีเพราะสนับสนุนคนละเมิดลิขสิทธิ์  แต่อาจจะผิดลงมานิดนึงถ้าศาลปรานี
ข้อดี
1)บทความที่เขียน มีความใกล้ชิดกับผู้อ่าน  สำนวนอาจจะไม่มีมาดของผู้คงแก่เรียน แต่ผมก็รู้สึกว่ามันสบาย ๆ ดี
2)มีเรื่องใหม่ ๆ มาเติมได้เรื่อย ๆ เพราะสไตล์ของบล็อกเป็นอย่างนี้

เรื่องที่ผมจะเรียนท่านเป็นพิเศษในวันนี้ก็คือ ผมจะค่อย ๆ เลิกทำในรูปแบบบล็อกที่ทำอยู่ทุกวันนี้ และไปทำเว็บแทน  เพราะว่า
1.พื้นที่บล็อก เช่น  blogspot ที่ใช้อยู่ทกวันนี้ หรือ blog ฟรี อื่น ๆ ก็เถอะ แม้ข้อดีคือมันฟรี แต่มันไม่แน่นอน วันดีคืนดีเขาอาจจะเลิกไม่ให้เราใช้ดื้อ ๆ  เคยมีคนเจอมาแล้ว ผมเองไม่อยากเจออย่างนั้น จึงอยากจะเลิกใช้บล็อก
2.ในทางเทคนิค บล็อกทำอะไรไม่ได้หรือทำได้ลำบาก ในหลายอย่างที่เว็บทำได้ เช่น เท่าที่ผมรู้ เรื่องลูกเล่นในการมี counter ของแต่ละบทความ, การทำ look & feel บางอย่างของหน้าเว็บ  เป็นต้น
3.ถ้าผมจะทำ eBook อะไรขึ้นมาเพื่อแจกท่านผู้อ่าน ผมก็จะได้ฝากไว้ที่เว็บของผมเองได้เลย ไม่ต้องไปพึ่ง Host ที่อื่น

ผมรู้สึกว่า ตอนนี้ผมมีงานมากขึ้นอีก 2 – 3 อย่าง คือ
1. ทำเว็บใหม่ คงต้องเสียเงินอยู่บ้าง เรื่องนี้ไม่เป็นไร   ไม่แพงนัก
2.ต้องปรับตัวเองให้เขียนเนื้อหาอย่างเป็น “ทางการ” มากขึ้น  มีขอบเขตที่ไม่กระเจิดกระเจิงมากเกินไป  ของอย่างนี้แหละครับที่ทำไม่ค่อยเป็น
3.ผมยังคิดไม่ค่อยตกผลึกซะทีเดียวว่า จะทำ Menu ของเว็บอย่างไรให้ดีที่สุด

ตอนนี้ถ้าท่านเข้าไปที่ www.e4thai.com  ท่านอาจเจอปัญหาเข้าไม่ได้ อาจเจอข้อความว่า Forbidden
You don't have permission to access / on this server. ก็ขอให้ไปที่ URL จริง ๆ ของบล็อกแล้วกันครับ คือที่นี่  http://english-for-thais-2.blogspot.com/

ทั้งหมดทั้งนี้ก็เพื่อเล่าสู่กันฟังครับ ระยะนี้ ผมอาจจะเขียนบทความลงบล็อกบ้างไม่เขียนบ้าง มันมีเรื่องต้องคิดหลายอย่าง บางเรื่องก็ยังคิดไม่ค่อยออกครับ

พิพัฒน์

24 ความคิดเห็น:

Unknown กล่าวว่า...

ไม่ว่าอย่างไรก็จะติดตามเว็บของอาจารย์ ประโยชน์มีมากกว่าจุดอ่อนเล็กๆน้อยๆตามที่อาจรย์กล่าวค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับความรู้ค่ะ

วัชรเมธน์ ชิษณุคุปต์ ศรีเนธิโรทัย กล่าวว่า...

- บล้อกเจ้าใหญ่อย่างบล้อกสปอร์ต ที่มีกูเกิลเป็นเจ้าของ จะไม่เลิกให้บริการง่ายครับ
- บล้อกสปอร์ต ถ้าเป็นเวอร์่ชั่นเสียเงิน จะปรับแต่งได้เยอะครับ ข้ามขีดจำกัดเรื่องหน้าตาได้เลย อีกทั้งสามารถใช้โดเมนเป็นของตัวเองได้
- ถ้าทำเป็นเว็บเต็มรูปแบบ เวลาเจอสแปมบุกขึ้นมา จะลำบาก
- ทำเว็บเป็นของตัวเอง จะเสียเวลาเรื่องการดูแลเยอะมาก

ผมแนะนำว่า ใช้บล้อกสปอร์ตนี่แหละครับ มันเข้ากับสไตล์ของคุณพิพัฒ

ถ้าอยากปรับแต่งและมีโดเมนเป็นของตัวเอง ก็ใช้แบบเสียเงิน

ส่วนเรื่องหน้าตานั้น ประกาศวานคนมีความสามารถที่หน้าเว็บ ให้ช่วยกัน

pipat - blogger กล่าวว่า...

ขอบคุณคุณวัชรเมธน์มากครับ ผมขอคุยกับน้องที่วานเขาทำก่อน

Unknown กล่าวว่า...

ติดตามอ่านblog นี้ถึงแม้ว่านานๆจะเข้ามาที แต่ที่เข้ามาคือถ้าว่างจากงานประจำสิ่วแรกที่นึกถึงเกี่ยวกับการฝึกภาษาอังกฤษ ก็จะเป็นที่นี้ ยังงั้ยก็จะติดตามงานของอาจารย์ตลอดน่ะค่ะ

Tum กล่าวว่า...

มารไม่มี บารมีไม่เกิดครับ ผมไม่มีความรู้ทางเทคนิคมาแนะนำอาจารย์ แต่ขอให้อาจารย์พยายามต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เป็นกำลังใจให้และจะติดตามสาระความรู้ดี ๆ ที่คุณพิพัฒน์เอามาฝากอยู่เสมอค่ะเวลาขี้เกียจฝึกภาษาอังกฤษพอเข้ามา blog นี้ช่วยกระตุ้นให้กลับมาขยันใหม่
เมื่อวานดู Little Buddha จบแบบไม่ต้องดู subtitle รู้สึกว่าทักษะการฟังพัฒนาการดีขึ้น ก็ต้องขยันและฝึกต่อไปเรื่อย ๆ
ขอบคุณมากนะคะ

ยุทธนา กล่าวว่า...

ติดตาม blog นี้อย่างสม่ำเสมอครับ
เป็นกำลังใจครับ

pfan กล่าวว่า...

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ยังติดตามครับ แฟนพันธุ์แท้
เป็นกำลังใจให้ครับ
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นแรงบันดาลใจ
มีหลายอย่างที่ศรัทธา
ติดตามเพราะศรัทธาและแรงใจเจ้าของบล็อกครับ

pfan กล่าวว่า...

ผมว่าสไตล์คุณพิพัฒน์ดีแล้วครับ ไม่ต้องเปลี่ยนแนวหรอก
มันเป็นสไตล์เราและเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง
การเป็นทางการมันน่าอึดอัดนะผมว่า

pipat - blogger กล่าวว่า...

คุณ pfan พูดถูกใจผมจัง

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

คุณพิพัฒน์ อย่าเลิกทำนะคะ เพราะภาษาอังกฤษมีความสำคัญมาก ทุก ๆ วันจะเปิดบล๊อกของคุณ คือต้องเอาไว้ฝึกภาษา แล้วก็แนะนำนักเรียนกับน้อง ๆ ที่สนใจอยากเก่งภาษาให้เข้ามาที่เว็บของคุณ อีกอย่างดิฉันภาษาดีขึ้นก็เพราะเว็บของคุณค่ะ เพราะคุณมืออาชีพจริง ๆ ค่ะ

วัชรเมธน์ ชิษณุคุปต์ ศรีเนธิโรทัย กล่าวว่า...

เก็บไฟล์ใช้ dropbox.com ได้
เก็บภาพใช้ flickr.com ได้

บิ๊กทั้งคู่ไม่เลิกบริการกันง่ายๆ

pipat - blogger กล่าวว่า...

ขอบคุณคุณวัชรเมธน์มากครับที่แนะนำ
พิพัฒน์

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ใช้บล๊อกแบบนี้ดีแล้วค่ะ อาจารย์ เหมาะกับอาจารย์แล้ว
ทุกวันนี้ ภาษาดีได้ก็เพราะอาจารย์ค่ะ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ

Peachii กล่าวว่า...

เห็นด้วยกับคุณ pfan ว่าสไตล์แบบนี้ของคุณอาก็ดีอยู่แล้วค่ะ
อ่านง่าย เป็นกันเอง และสื่อความหมายตรงไปตรงมา..^^

ทำเวบ.. เรื่องใหญ่เหมือนกันนะคะ
และต้องมีเวลาให้กับมันพอควรเลยค่ะ
แต่หน้าตา และรูปแบบ ได้ตามใจเราแน่นอน

ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับถาม-ตอบ
คุณอาลองเปิดเป็นเวบบอร์ดฟรีลองทำดูก่อนไหมคะ
บอร์ดฟรีบางที่ให้เราจัดหน้าเวบเข้าเองได้ด้วย
แล้วก็มีฟังก์ชั่นสำเร็จรูปพอควรสำหรับแต่งบอร์ด
ที่สำคัญ ถ้ามีคำถามในแต่ละบทความเราจะเห็นได้ชัดเจน
และยังสามารถแยกประเภทของบทความได้อีกด้วยค่ะ

ฟรีบอร์ดมีมากมาย ของไทยก็มีค่ะ แต่ที่รู้จักก็

http://www.freeforums.org/

อาจต้องแลกกับโฆษณานิดหน่อย
แต่ถ้าคุณอาทำในรูปแบบนี้แล้วชอบ
จะใช้แบบเสียตังส์เพิ่มลูกเล่น อันนั้นก็อาจไม่มีโฆษณา

ส่วนเวบฝากไฟล์ ถ้าคุณอายังเข้าได้
รู้สึกจะมีเมนูก๊อปปี้ไปยังบัญชีอื่นนะคะ
อาจช่วยไม่ให้ต้องอัฟใหม่หมดได้ค่ะ

pipat - blogger กล่าวว่า...

ขอตอบคุณ Peachii ทีละข้อครับ
1. ผมจะทำเว็บให้มีรูปแบบและสไตล์การเขียน แบบบล็อก มันเหมาะกับผม และคนอ่านขงผม

2.ผมจะซื้อโดเมนเพื่อทำบล็อก เพื่อความยั่งยืนของงาน และfunction ที่ทำได้มากกว่า ผมจะยอมลงทุนศึกษา ค่อย ๆ ทำไป

3.เรื่องเว็บบอร์ด ผมจะลองปรึกษาน้องที่เขาช่วยทำดูว่าจะมีรูปแบบที่น่าสนใจใดบ้าง ที่ชวนให้ผู้อ่านเข้ามาถาม และเข้ามาตอบ เรื่องค่าใช้จ่ายคงไม่มาก แต่ปัญหาคือ จะมีคนเข้ามาช่วยแสดงความคิดเห็นหรือไม่ ผมเองไม่มีเวลาในเรื่องนี้

พิพัฒน์

Peachii กล่าวว่า...

เรียนตอบคุณอาพิพัฒน์

ในฐานะคนอ่าน เท่าที่ติดตามบล๊อคต่างๆ มา
ส่วนใหญ่จะติดปัญหาเรื่อง "หมวดหมู่"
ส่วนตัวแล้วไม่มีประสบการ์ณเรื่องทำบล๊อค
พอคุณอาพูดเรื่องการนับจำนวนคนอ่าน
เลยคิดถึงแต่สไตล์ของ "เวบบอร์ด"

ซื้อโดเมนทำเวบของเราเองทำอะไรได้เยอะมากแน่นอนค่ะ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่คุณอาทำเพื่อแบ่งปัน
จะเป็นแฟนพันธุ์แท้ติดตามบล๊อคคุณอาตลอดไปค่ะ

ถ้าคุณอาสนใจเรื่องเวบบอร์ด อันนี้เป็นเวบและเวบบอร์ด
ที่เคยทำค่ะ แต่ตอนนี้ทิ้งร้างไว้พอสมควรแล้ว
เพราะไม่ค่อยมีเวลา บวกกับปัญหาเรื่องไฟล์หลายอย่าง

http://peachfic.50webs.com/
http://peachfic.freeforums.org/

ทั้งคู่เป็น host ฟรีค่ะ

Honey กล่าวว่า...

ในความคิดเห็นของหนูนะคะ
ถ้าทำอะไรแล้วไม่สบายใจถึงแม้จะมีประโยชน์ก็จริงแต่พิจารณาแล้วมันไม่ถูกต้องก็ไม่ต้องทำหรอกคะ เพราะว่าคนที่เค้าอยากได้จริงๆ เค้าจะหาทางเข้าหาข้อมูลเหล่านั้นด้วยตัวเอง และไม่ใข่ความผิดอะไรเลยแม้แต่น้อยถ้าจะไปรู้แล้วไม่สามารถไปบอกคนอื่นได้ มันไม่ได้บาปสักหน่อย และ เป็นการยุติธรรมสำหรับกลุ่มคนที่ลงแรงกายแรงใจทำอะไรสักอย่างเพื่อเลี่้ยงปากเลี่้ยงท้องตัวเอง ส่วนวิธีการเขียน เพราะบอกแล้วไม่ได้เป็นมืออาชีพแต่อยากที่จะแชร์ความรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษเท่านั้น ก็แค่พยายามให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ก็พอแล้วคะ ทุกอย่างอยู่ที่เจตนาถ้าใครเค้ามั่วแต่สนใจแต่เปลือกก็ปล่อยเค้าเถาะคะ สำหรับหนูเท่าทุกวันนี้อาจารย์ก็ทำประโยชน์ต่อคนไทยที่ต้องการพัฒนาความสามารถภาษาอังกฤษมากมายอยู่แล้ว และหนูก็รู้สึกตัวเองโชคดีมากมากที่ได้มารู้จักBlogของอาจารย์

pipat - blogger กล่าวว่า...

คุณ Peachii ครับ
บล็อกนี้เคยทำ webboard แล้ว แต่ไม่ค่อยมีคนเข้ามาใช้ ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาจะเขียนตอบปัญหา หรือให้ข้อมูลในนั้น มันก็เลยไม่ work
พิพัฒน์

pipat - blogger กล่าวว่า...

ขอบคุณคุณ Honey มากครับ - พิพัฒน์

James B กล่าวว่า...

เห็นด้วยกับคุณ Honey ครับ และส่วนตัวผมเองก็รู้สึกได้ว่า ระยะหลังๆ มานี่ คุณพิพัฒน์มีความกังวลเกี่ยวกับเรื่อง License อยู่มาก ถ้าถามว่าผมยังอยากได้สิ่งเหล่านั้นที่มีประโยชน์อยู่หรือไม่ ตอบได้ทันทีเลยครับว่ายังต้องการ เพราะบางสิ่งบางอย่างมันมีประโยชน์จริงๆ แต่ถ้าเอามาเทียบกับความกังวล ความไม่สบายใจของคุณพิพัฒน์แล้ว ผมขอเลือกให้คุณพิพัฒน์สบายใจดีกว่าครับ อยากให้คุณพิพัฒน์ทำบล็อกนี้ต่อไปด้วยความแจ่มใส เบิกบาน และมีความสุขครับ

pipat - blogger กล่าวว่า...

ขอบคุณครับคุณ James B เรื่องนี้เป็นสิ่งที่คำนึงอยู่ ว่าควรจะทำขนาดไหนดี แต่ไม่กังวลหรอกครับ - พิพัฒน์

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สวัสดีค่ะ

ขอสนับสนุนอาจารย์ในการเขียนต่อไป ไม่ว่าอาจารย์จะเขียนในรูปแบบใด ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน เหมือนได้อะไรใหม่อยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคใหม่ๆ เเหล่งเรียนรู้ ความรู้ทั่วไป และเรื่องราวที่อ่านสบายๆ เป็นกันเอง ก็เลยกลายเป็นผู้ติตามสม่ำเสมอ บางทีไม่ได้ฝึกภาษาอังกฤษ ก็จะเเวะมาอ่านบทความต่างๆ ได้กำลังใจได้ความรู้ ก็ลุยต่อ
ไม่รู้จะบอกยังไงค่ะ แต่รู้สึกว่าเข้ามาที่นี่ทีไหร่เหมือนมีญาติผู้ใหญ่คอยชี้นำสิ่งดีๆ ให้ลูกหลานทุกครั้งเลย ขอบคุณมากค่ะ

Unknown กล่าวว่า...

ปกติถ้าเป็นเพื่อการศึกษา license น่าจะโทษเบานะครับ เป็นกำลังใจให้คนที่ทำเพื่อส่วนรวมครับ