เรียน
ท่านผู้อ่านทุกท่าน
ผมทำบล็ก e4thai.com มาตั้งแต่ปลายปี 2549 ถึงตอนนี้ก็เกือบจะ 6 ปีแล้ว
ในฐานะ blogger ผมลองประเมินบล็อกที่ทำและได้ข้อสรุปดังนี้
อาจจะถูกหรือผิดไม่แน่ใจนัก
ข้อเสีย
1.หน้าตาของบล็อก
– แย่มาก แต่ผมก็ไม่มีฝีมือที่จะทำให้ดีกว่านี้
2.การจัดหมวดหมู่ของเนื้อเรื่อง
– ยังมีอะไรที่ต้องปรับปรุงอีกเยอะ
3.ผมไม่มีคอลัมน์หรือมุมตอบคำถามในบล็อก
– นี่เป็นข้ออ่อนแน่ ๆ สาเหตุเพราะ 1)ผมไม่มีเวลาตอบ 2)ผมไม่เก่งมากปานนั้นที่จะตอบได้ทุกเรื่อง
ถ้าตั้งคอลัมน์นี้ขึ้นมาผมคงตอบได้บางข้อเท่านั้น
4.ผมนำลิงค์มาให้ดาวน์โหลด
และลิงค์จำนวนมากก็ตายแล้ว– ปัญหาของทุกเว็บ (ไม่เฉพาะที่ e4thai.com)ที่นำลิงค์มาให้ดาวน์โหลดก็คือ ลิงค์ตาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งลิงค์ไฟล์ลิขสิทธิ์ที่เจ้าของเขาประท้วงไปยัง Host ที่ฝากลิงค์ เรื่องนี้ผมถามตัวเองอยู่นานว่าจะทำอย่างไรต่อไป คือ
[1] เลิกทำอย่างนี้โดยเด็ดขาด
เพราะแม้จะมีประโยชน์ต่อคนไทยหลายคนที่ไม่สามารถซื้อของมี license แต่มันก็ผิดกฎหมายเสียหายต่อประเทศชาติในสายตาชาวโลก บางคนอีเมลมาด่าผม หรือบางคนก็ตำหนิ
มีตั้งแต่เบาไปหาหนัก
[2]ยังทำต่อไปโดยลดดีกรีลง
คือเพียงแค่เอาลิงค์ที่เป็น account ของคนอื่นซึ่งไปฝากไว้ตาม
Host มาแจ้งท่านผู้อ่าน ซึ่งผมก็ยังทำผิดอยู่ดีเพราะสนับสนุนคนละเมิดลิขสิทธิ์ แต่อาจจะผิดลงมานิดนึงถ้าศาลปรานี
ข้อดี
1)บทความที่เขียน
มีความใกล้ชิดกับผู้อ่าน
สำนวนอาจจะไม่มีมาดของผู้คงแก่เรียน แต่ผมก็รู้สึกว่ามันสบาย ๆ ดี
2)มีเรื่องใหม่
ๆ มาเติมได้เรื่อย ๆ เพราะสไตล์ของบล็อกเป็นอย่างนี้
เรื่องที่ผมจะเรียนท่านเป็นพิเศษในวันนี้ก็คือ
ผมจะค่อย ๆ เลิกทำในรูปแบบบล็อกที่ทำอยู่ทุกวันนี้ และไปทำเว็บแทน เพราะว่า
1.พื้นที่บล็อก
เช่น blogspot ที่ใช้อยู่ทกวันนี้
หรือ blog ฟรี อื่น ๆ ก็เถอะ แม้ข้อดีคือมันฟรี แต่มันไม่แน่นอน
วันดีคืนดีเขาอาจจะเลิกไม่ให้เราใช้ดื้อ ๆ
เคยมีคนเจอมาแล้ว ผมเองไม่อยากเจออย่างนั้น จึงอยากจะเลิกใช้บล็อก
2.ในทางเทคนิค
บล็อกทำอะไรไม่ได้หรือทำได้ลำบาก ในหลายอย่างที่เว็บทำได้ เช่น เท่าที่ผมรู้
เรื่องลูกเล่นในการมี counter ของแต่ละบทความ, การทำ look
& feel บางอย่างของหน้าเว็บ เป็นต้น
3.ถ้าผมจะทำ eBook
อะไรขึ้นมาเพื่อแจกท่านผู้อ่าน ผมก็จะได้ฝากไว้ที่เว็บของผมเองได้เลย
ไม่ต้องไปพึ่ง Host ที่อื่น
ผมรู้สึกว่า
ตอนนี้ผมมีงานมากขึ้นอีก 2 – 3 อย่าง คือ
1. ทำเว็บใหม่
คงต้องเสียเงินอยู่บ้าง เรื่องนี้ไม่เป็นไร
ไม่แพงนัก
2.ต้องปรับตัวเองให้เขียนเนื้อหาอย่างเป็น
“ทางการ” มากขึ้น
มีขอบเขตที่ไม่กระเจิดกระเจิงมากเกินไป ของอย่างนี้แหละครับที่ทำไม่ค่อยเป็น
3.ผมยังคิดไม่ค่อยตกผลึกซะทีเดียวว่า
จะทำ Menu ของเว็บอย่างไรให้ดีที่สุด
ตอนนี้ถ้าท่านเข้าไปที่
www.e4thai.com ท่านอาจเจอปัญหาเข้าไม่ได้ อาจเจอข้อความว่า
Forbidden
You don't have permission to
access / on this server. ก็ขอให้ไปที่ URL จริง
ๆ ของบล็อกแล้วกันครับ คือที่นี่ http://english-for-thais-2.blogspot.com/
ทั้งหมดทั้งนี้ก็เพื่อเล่าสู่กันฟังครับ
ระยะนี้ ผมอาจจะเขียนบทความลงบล็อกบ้างไม่เขียนบ้าง มันมีเรื่องต้องคิดหลายอย่าง
บางเรื่องก็ยังคิดไม่ค่อยออกครับ
พิพัฒน์
24 ความคิดเห็น:
ไม่ว่าอย่างไรก็จะติดตามเว็บของอาจารย์ ประโยชน์มีมากกว่าจุดอ่อนเล็กๆน้อยๆตามที่อาจรย์กล่าวค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับความรู้ค่ะ
- บล้อกเจ้าใหญ่อย่างบล้อกสปอร์ต ที่มีกูเกิลเป็นเจ้าของ จะไม่เลิกให้บริการง่ายครับ
- บล้อกสปอร์ต ถ้าเป็นเวอร์่ชั่นเสียเงิน จะปรับแต่งได้เยอะครับ ข้ามขีดจำกัดเรื่องหน้าตาได้เลย อีกทั้งสามารถใช้โดเมนเป็นของตัวเองได้
- ถ้าทำเป็นเว็บเต็มรูปแบบ เวลาเจอสแปมบุกขึ้นมา จะลำบาก
- ทำเว็บเป็นของตัวเอง จะเสียเวลาเรื่องการดูแลเยอะมาก
ผมแนะนำว่า ใช้บล้อกสปอร์ตนี่แหละครับ มันเข้ากับสไตล์ของคุณพิพัฒ
ถ้าอยากปรับแต่งและมีโดเมนเป็นของตัวเอง ก็ใช้แบบเสียเงิน
ส่วนเรื่องหน้าตานั้น ประกาศวานคนมีความสามารถที่หน้าเว็บ ให้ช่วยกัน
ขอบคุณคุณวัชรเมธน์มากครับ ผมขอคุยกับน้องที่วานเขาทำก่อน
ติดตามอ่านblog นี้ถึงแม้ว่านานๆจะเข้ามาที แต่ที่เข้ามาคือถ้าว่างจากงานประจำสิ่วแรกที่นึกถึงเกี่ยวกับการฝึกภาษาอังกฤษ ก็จะเป็นที่นี้ ยังงั้ยก็จะติดตามงานของอาจารย์ตลอดน่ะค่ะ
มารไม่มี บารมีไม่เกิดครับ ผมไม่มีความรู้ทางเทคนิคมาแนะนำอาจารย์ แต่ขอให้อาจารย์พยายามต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
เป็นกำลังใจให้และจะติดตามสาระความรู้ดี ๆ ที่คุณพิพัฒน์เอามาฝากอยู่เสมอค่ะเวลาขี้เกียจฝึกภาษาอังกฤษพอเข้ามา blog นี้ช่วยกระตุ้นให้กลับมาขยันใหม่
เมื่อวานดู Little Buddha จบแบบไม่ต้องดู subtitle รู้สึกว่าทักษะการฟังพัฒนาการดีขึ้น ก็ต้องขยันและฝึกต่อไปเรื่อย ๆ
ขอบคุณมากนะคะ
ติดตาม blog นี้อย่างสม่ำเสมอครับ
เป็นกำลังใจครับ
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ยังติดตามครับ แฟนพันธุ์แท้
เป็นกำลังใจให้ครับ
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นแรงบันดาลใจ
มีหลายอย่างที่ศรัทธา
ติดตามเพราะศรัทธาและแรงใจเจ้าของบล็อกครับ
ผมว่าสไตล์คุณพิพัฒน์ดีแล้วครับ ไม่ต้องเปลี่ยนแนวหรอก
มันเป็นสไตล์เราและเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง
การเป็นทางการมันน่าอึดอัดนะผมว่า
คุณ pfan พูดถูกใจผมจัง
คุณพิพัฒน์ อย่าเลิกทำนะคะ เพราะภาษาอังกฤษมีความสำคัญมาก ทุก ๆ วันจะเปิดบล๊อกของคุณ คือต้องเอาไว้ฝึกภาษา แล้วก็แนะนำนักเรียนกับน้อง ๆ ที่สนใจอยากเก่งภาษาให้เข้ามาที่เว็บของคุณ อีกอย่างดิฉันภาษาดีขึ้นก็เพราะเว็บของคุณค่ะ เพราะคุณมืออาชีพจริง ๆ ค่ะ
เก็บไฟล์ใช้ dropbox.com ได้
เก็บภาพใช้ flickr.com ได้
บิ๊กทั้งคู่ไม่เลิกบริการกันง่ายๆ
ขอบคุณคุณวัชรเมธน์มากครับที่แนะนำ
พิพัฒน์
ใช้บล๊อกแบบนี้ดีแล้วค่ะ อาจารย์ เหมาะกับอาจารย์แล้ว
ทุกวันนี้ ภาษาดีได้ก็เพราะอาจารย์ค่ะ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ
เห็นด้วยกับคุณ pfan ว่าสไตล์แบบนี้ของคุณอาก็ดีอยู่แล้วค่ะ
อ่านง่าย เป็นกันเอง และสื่อความหมายตรงไปตรงมา..^^
ทำเวบ.. เรื่องใหญ่เหมือนกันนะคะ
และต้องมีเวลาให้กับมันพอควรเลยค่ะ
แต่หน้าตา และรูปแบบ ได้ตามใจเราแน่นอน
ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับถาม-ตอบ
คุณอาลองเปิดเป็นเวบบอร์ดฟรีลองทำดูก่อนไหมคะ
บอร์ดฟรีบางที่ให้เราจัดหน้าเวบเข้าเองได้ด้วย
แล้วก็มีฟังก์ชั่นสำเร็จรูปพอควรสำหรับแต่งบอร์ด
ที่สำคัญ ถ้ามีคำถามในแต่ละบทความเราจะเห็นได้ชัดเจน
และยังสามารถแยกประเภทของบทความได้อีกด้วยค่ะ
ฟรีบอร์ดมีมากมาย ของไทยก็มีค่ะ แต่ที่รู้จักก็
http://www.freeforums.org/
อาจต้องแลกกับโฆษณานิดหน่อย
แต่ถ้าคุณอาทำในรูปแบบนี้แล้วชอบ
จะใช้แบบเสียตังส์เพิ่มลูกเล่น อันนั้นก็อาจไม่มีโฆษณา
ส่วนเวบฝากไฟล์ ถ้าคุณอายังเข้าได้
รู้สึกจะมีเมนูก๊อปปี้ไปยังบัญชีอื่นนะคะ
อาจช่วยไม่ให้ต้องอัฟใหม่หมดได้ค่ะ
ขอตอบคุณ Peachii ทีละข้อครับ
1. ผมจะทำเว็บให้มีรูปแบบและสไตล์การเขียน แบบบล็อก มันเหมาะกับผม และคนอ่านขงผม
2.ผมจะซื้อโดเมนเพื่อทำบล็อก เพื่อความยั่งยืนของงาน และfunction ที่ทำได้มากกว่า ผมจะยอมลงทุนศึกษา ค่อย ๆ ทำไป
3.เรื่องเว็บบอร์ด ผมจะลองปรึกษาน้องที่เขาช่วยทำดูว่าจะมีรูปแบบที่น่าสนใจใดบ้าง ที่ชวนให้ผู้อ่านเข้ามาถาม และเข้ามาตอบ เรื่องค่าใช้จ่ายคงไม่มาก แต่ปัญหาคือ จะมีคนเข้ามาช่วยแสดงความคิดเห็นหรือไม่ ผมเองไม่มีเวลาในเรื่องนี้
พิพัฒน์
เรียนตอบคุณอาพิพัฒน์
ในฐานะคนอ่าน เท่าที่ติดตามบล๊อคต่างๆ มา
ส่วนใหญ่จะติดปัญหาเรื่อง "หมวดหมู่"
ส่วนตัวแล้วไม่มีประสบการ์ณเรื่องทำบล๊อค
พอคุณอาพูดเรื่องการนับจำนวนคนอ่าน
เลยคิดถึงแต่สไตล์ของ "เวบบอร์ด"
ซื้อโดเมนทำเวบของเราเองทำอะไรได้เยอะมากแน่นอนค่ะ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่คุณอาทำเพื่อแบ่งปัน
จะเป็นแฟนพันธุ์แท้ติดตามบล๊อคคุณอาตลอดไปค่ะ
ถ้าคุณอาสนใจเรื่องเวบบอร์ด อันนี้เป็นเวบและเวบบอร์ด
ที่เคยทำค่ะ แต่ตอนนี้ทิ้งร้างไว้พอสมควรแล้ว
เพราะไม่ค่อยมีเวลา บวกกับปัญหาเรื่องไฟล์หลายอย่าง
http://peachfic.50webs.com/
http://peachfic.freeforums.org/
ทั้งคู่เป็น host ฟรีค่ะ
ในความคิดเห็นของหนูนะคะ
ถ้าทำอะไรแล้วไม่สบายใจถึงแม้จะมีประโยชน์ก็จริงแต่พิจารณาแล้วมันไม่ถูกต้องก็ไม่ต้องทำหรอกคะ เพราะว่าคนที่เค้าอยากได้จริงๆ เค้าจะหาทางเข้าหาข้อมูลเหล่านั้นด้วยตัวเอง และไม่ใข่ความผิดอะไรเลยแม้แต่น้อยถ้าจะไปรู้แล้วไม่สามารถไปบอกคนอื่นได้ มันไม่ได้บาปสักหน่อย และ เป็นการยุติธรรมสำหรับกลุ่มคนที่ลงแรงกายแรงใจทำอะไรสักอย่างเพื่อเลี่้ยงปากเลี่้ยงท้องตัวเอง ส่วนวิธีการเขียน เพราะบอกแล้วไม่ได้เป็นมืออาชีพแต่อยากที่จะแชร์ความรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษเท่านั้น ก็แค่พยายามให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ก็พอแล้วคะ ทุกอย่างอยู่ที่เจตนาถ้าใครเค้ามั่วแต่สนใจแต่เปลือกก็ปล่อยเค้าเถาะคะ สำหรับหนูเท่าทุกวันนี้อาจารย์ก็ทำประโยชน์ต่อคนไทยที่ต้องการพัฒนาความสามารถภาษาอังกฤษมากมายอยู่แล้ว และหนูก็รู้สึกตัวเองโชคดีมากมากที่ได้มารู้จักBlogของอาจารย์
คุณ Peachii ครับ
บล็อกนี้เคยทำ webboard แล้ว แต่ไม่ค่อยมีคนเข้ามาใช้ ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาจะเขียนตอบปัญหา หรือให้ข้อมูลในนั้น มันก็เลยไม่ work
พิพัฒน์
ขอบคุณคุณ Honey มากครับ - พิพัฒน์
เห็นด้วยกับคุณ Honey ครับ และส่วนตัวผมเองก็รู้สึกได้ว่า ระยะหลังๆ มานี่ คุณพิพัฒน์มีความกังวลเกี่ยวกับเรื่อง License อยู่มาก ถ้าถามว่าผมยังอยากได้สิ่งเหล่านั้นที่มีประโยชน์อยู่หรือไม่ ตอบได้ทันทีเลยครับว่ายังต้องการ เพราะบางสิ่งบางอย่างมันมีประโยชน์จริงๆ แต่ถ้าเอามาเทียบกับความกังวล ความไม่สบายใจของคุณพิพัฒน์แล้ว ผมขอเลือกให้คุณพิพัฒน์สบายใจดีกว่าครับ อยากให้คุณพิพัฒน์ทำบล็อกนี้ต่อไปด้วยความแจ่มใส เบิกบาน และมีความสุขครับ
ขอบคุณครับคุณ James B เรื่องนี้เป็นสิ่งที่คำนึงอยู่ ว่าควรจะทำขนาดไหนดี แต่ไม่กังวลหรอกครับ - พิพัฒน์
สวัสดีค่ะ
ขอสนับสนุนอาจารย์ในการเขียนต่อไป ไม่ว่าอาจารย์จะเขียนในรูปแบบใด ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน เหมือนได้อะไรใหม่อยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคใหม่ๆ เเหล่งเรียนรู้ ความรู้ทั่วไป และเรื่องราวที่อ่านสบายๆ เป็นกันเอง ก็เลยกลายเป็นผู้ติตามสม่ำเสมอ บางทีไม่ได้ฝึกภาษาอังกฤษ ก็จะเเวะมาอ่านบทความต่างๆ ได้กำลังใจได้ความรู้ ก็ลุยต่อ
ไม่รู้จะบอกยังไงค่ะ แต่รู้สึกว่าเข้ามาที่นี่ทีไหร่เหมือนมีญาติผู้ใหญ่คอยชี้นำสิ่งดีๆ ให้ลูกหลานทุกครั้งเลย ขอบคุณมากค่ะ
ปกติถ้าเป็นเพื่อการศึกษา license น่าจะโทษเบานะครับ เป็นกำลังใจให้คนที่ทำเพื่อส่วนรวมครับ
แสดงความคิดเห็น