หลังหยุดยาววันสงกรานต์ วันนี้เป็นวันแรกที่ผมไปทำงาน ที่ทำงานเขาให้ผมรับงานใหม่ คืองานวิเทศสัมพันธ์ ก็คืองานทั้งหลายแหล่ที่เกี่ยวข้องกับต่างประเทศหรือภาษาอังกฤษนั่นแหละครับ
และนี่ก็คือข่าวร้าย แต่ไม่ใช่ข่าวร้ายของท่านผู้อ่านหรอกครับ เป็นข่าวร้ายส่วนตัวของผมคนเดียว
ข่าวร้ายไม่ได้อยู่ที่ได้งานใหม่ เพราะสำหรับผมการได้งานใหม่เป็นเรื่องธรรมดา ไม่ใช่ข่าวดีหรือข่าวร้าย มันธรรมดาพอ ๆ กับเมื่อตื่นขึ้นมาและรู้ว่าดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก และพอถึงตอนเย็นก็รู้ว่าดวงอาทิตย์ดวงเดิมมันตกที่ฝั่งตรงข้าม
แต่สิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขน้อยลงเพราะงานใหม่ก็คือ ผมคงมีเวลาน้อยลงในการเป็น blogger ผมคงไม่สามารถเขียนได้บ่อยเท่าเดิม อาจจะเขียนได้แค่วันเสาร์อาทิตย์
ผมขอเล่าให้ฟังสำหรับท่านที่ไม่ได้เป็น blogger ว่า ความสุขของ blogger(อย่างผม) มี 2 อย่าง คือ (ข้อ 1)สุขใจที่ได้เขียนให้ท่านอ่าน และ (ข้อ 2)สุขใจที่ได้อ่านสิ่งที่ท่านเขียนกลับมา
เมื่อความสุขครึ่งหนึ่งของผมลดน้อยลงไปจากข้อ 1) ผมได้แต่หวังว่า ท่านผู้อ่านจะช่วยให้ผมมีความสุขอีกครึ่งหนึ่งเท่าเดิมจากข้อ 2)
ผมหวังว่าท่านจะเขียนมาบอกอะไรต่ออะไรให้ผมฟังเหมือนเดิม เช่น
- ช่วยบอกลิงค์ที่ตายในบล็อกนี้ ซึ่งถ้าผมหาลิงค์ใหม่มาแทนที่ได้ ผมจะได้เปลี่ยนให้
- ช่วยแนะนำเว็บหรือลิงค์ใหม่ อาจจะเพิ่มในบทความที่ผมเขียนไว้แล้ว หรือเสนอเรื่องหรือแนะนำเว็บในหัวข้อใหม่เลยก็ได้ ,ให้ comment ไว้ที่ไหนก็ได้ครับ
- ช่วยเขียนเล่าปัญหาและทางออกที่ท่านพบ ในการฝึกภาษาอังกฤษ
สำหรับท่านที่เพิ่งเข้ามาเจอบล็อกนี้ ผมขอแนะนำให้ท่านคลิกอ่านลิงค์นี้ หาเรื่องไม่เจอ? คลิกที่นี่ครับ ผมเชื่อว่า 1,800 เรื่องในบล็อกนี้ บางเรื่องท่านน่าจะได้รับประโยชน์ อดทนหาหน่อยนะครับ เพราะบางทีมันอาจจะหายาก ถ้าหาไม่เจอจริง ๆ ก็บอกมาได้ครับ
พิพัฒน์
GemTriple@gmail.com
27 ความคิดเห็น:
เป็นข่าวร้ายจริง ๆ คะ แต่เป็นธรรมดามีร้ายก็ต้องมีดี เพราะฉะนั้นก็อย่าไปยินดียินร้ายอย่างที่คุณพิพัฒน์บอกไว้
ก็อยากจะขอมาส่งความสุขกลับไปให้คุณพิพัฒน์แทนนะคะ จะบอกว่าทุกเช้าเมื่อเข้า internet จะนึกถึง English for Thais เสมอ และคิดว่าวันนี้คุณพิพัฒน์จะมีอะไรใหม่ ๆ ดี ๆ มาแนะนำในการฝึกภาษาอังกฤษอีก มันเป็นความสุขอย่างหนึ่งของตัวเองเหมือนกันคะ
ความจริงบทความที่มีอยู่ในปัจจุบันก็มีมากมายจนศึกษาไม่หมดแล้วคะ ด้วยความบ้า download เก็บไว้เยอะแต่ก็ไม่ค่อยได้นำมาใช้และฝึกฝนเท่าไหร่ คิดว่าในช่วงที่บทความน้อยลง ก็น่าจะเป็นโอกาสดีของตัวเองที่จะได้กลับไปฝึกฝนและทบทวนของเก่า ๆ ที่มีอยู่คะ
This blog is very good.
I allway read this blog.
Thank you very much.
Thank you very much for all of your useful English learning websites. This blog will be beneficial resource of learning English and helps all of Thai people and many others want to improve their English's ability.
ผมชอบบล็อกนี้มากที่สุด ชอบมากกว่าเว็ปไซค์อีก ได้รับประโยชน์จากบล็อกนี้มากมาย และทำให้ภาษาอังกฤษผมพัฒนาขึ้นมาก สามารถใช้งานทีจริงในต่างประเทศได้เช่น ฮ่องกง และเวียดนาม เพราะเดินทางคนเดียวกับแผนที่เท่านั้น ส่วนที่จีนผมใช้ภาษาอังกฤษไม่ได้เลย เพราะเขาฟังไม่ออก แต่อย่างไรก็ตามภาษาอังกฤษก็สำคัญที่สุดในการสื่อสารในต่างประเทศครับ ช่วยเขียนบล็อกให้มากที่สุดเท่าที่จะมีเวลาก็ได้ครับจะติดามเสมอครับ
ไม่เป็นไรค่ะ เพราะจะได้ทบทวนของเก่าไปด้วย เพราะตอนแรกตั้งใจจะอ่านให้หมด แต่คงต้องใช้เวลานานเลยทีเดียว และก็ยังแอบคิดในใจว่าถ้าคุณพิพัฒน์เขียนบทความทุกวันๆ แล้วก็คงต้องทิ้งเรื่องเก่าไปอ่านเรื่องใหม่ จะได้ทบทวนไปในตัวค่ะ ยังไงก็อย่าหักโหมงานมากเกินไปนะคะ พักผ่อนให้เพียงพอด้วยค่ะ ^_^
ขอบคุณคุณพิพัฒน์มากค่ะ
ไม่ใช่คุณพิพัฒน์คนเดียวที่มีความสุขจากการมีblogนี้
พวกเราที่ได้อ่านก็มีความสุขด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
แนะนำ website วัดป่านานาชาติค่ะ
หาคำว่า วัดป่านานาชาติ หรือ watpahnanachat ก็ไม่มีใน blog ค่ะ
ที่น่าสนใจคือ พระที่วัดนี้ท่านสวดเป็นบาลี + อังกฤษ
ลองพิจารณาดูค่ะ
ถ้ามี web ใน blog แล้ว ต้องขอโทษด้วยค่ะ
http://www.watpahnanachat.org/mp3playWPN.php
เด็กบ้านนอก
เป็นสมาชิกใหม่ freshy เลยก็ว่าได้ค่ะ ชอบเวปนี้มากที่สุดเลยค่ะ และไม่คิดว่าจะมีคนที่ทำประโยชน์เพื่อคนอื่นได้มากขนาดนี้ นับถือๆ ค่ะ และขอให้มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ สุขกายสุขใจตลอดไปนะคะ สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังด้วยค่ะ คนดีของคนไทย
บล๊อกนี้เป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจอันสำคัญของผม ที่ทำให้ผมมุ่งมั่นฝึกภาษอังกฤษ เลยนะครับ
การที่ลุงพิพัฒน์จะเขียนได้น้อยลง อาจจะดีกว่าก็ได้นะครับ เพราะเห็นด้วยที่มีคนบอกว่า เขียนทุกๆวันทำให้ไม่รู้ว่าจะศึกษาอันไหนก่อนดี บางทีของเก่ายังดูไม่หมดก็มีของใหม่มาอีกแล้ว
อีกอย่างเชื่อว่าคงมีน้อยคนมากๆที่อ่านบล๊อกนี้มาทุกหัวข้อแล้ว แบบนี้จะได้มีเวลาย้อนไปทบทวนของเก่าๆด้วยไงครับ
น่าเสียดายจังเลยค่ะ เพราะดิฉันจะเข้ามาที่บล็อกนี้
เกือบแทบจะทุกวันเลย
บางทีก็ไม่ได้อ่าน web ในแต่ละวันที่แนะนำหรอกค่ะ เพราะ บาง web ก็ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองชอบ
แต่สิ่งที่ชอบอ่านทุกวัน คือ คำแนะนำเรื่องต่าง ๆ การแชร์ประสบการณ์ของคุณพิพัฒน์ การให้กำลังใจผู้อื่นให้ก้าวเดินต่อไป โดยไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค มีคนไม่เยอะหรอกค่ะที่ยอมสละเวลาส่วนตัวของตนเอง เพื่อทำในสิ่งเหล่านี้ ต้องขอขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ แต่จนถึงปัจจุบันนี้ ก็ 1,800 เรื่องแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องใหม่ ก็คงจะต้องย้อนกลับไปไล่ดูเรื่องเก่า ๆ แทนซึ่งก็ต้องบอกว่า มากมายแล้วค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ
คุณพิพัฒน์อย่าหักโหมนะคะ
ยังไงก็รอได้ค่ะ ของเก่าๆบางที ยังดูไม่ครบเลยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ
เป็นเว็บที่สร้างสิ่งดีๆให้แก่พวกเราทุกคน ขอบคุณมากๆค่ะ ตั้งใจจะศึกษาทุกอย่างที่มีอยู่ในเว็บนี้ค่ะ ถ้าเวลาเอื้ออำนวย
รักษาสุขภาพนะคะอาจารย์
สวัสดีคะ
คนอ่านก็สุขใจที่ได้อ่านคะ ยังติดตาม blog คุณเสมอ
และช่วงหยุดสงกรานต์ดิฉันอยากต่อยอดหนังสือดีๆเพื่อให้เด็กๆเข้าถึงได้ง่ายขึ้นโดยไม่ต้อง โหลดมาเก็บไว้ในเครื่อง
จึงได้เริ่มทำ bolg ขึ้นมา แต่ปัญหามีอยู่ว่า เสียงอ่านซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของ audio book มันไม่มาด้วย
(กำลังหาวิธีอยู่ หากแฟนๆ bolg คุณพิพัฒน์ ทราบวิธีทำก็สามารถแจ้งมาที่ดิฉันได้ที่ guy-ep@hotmail.com
ยินดีจะทำตาม)
http://arthid-reading.blogspot.com/
ขอขอบพระคุณคุณพิพัฒน์เป็นอย่างยิ่งที่สละเวลารวบรวมสิ่งดีๆไว้ให้เราได้คอยติดตามและขออนุญาตินำหนังสือดีๆไปเผยแพร่ต่อนะคะ
อย่างน้องคุณพิพัฒน์ก็ยังเขียน blog อยู่ จะเข้ามาอัพเดทข้อมูลเรื่อยๆนะคะ ติดตามข้อมูลจากblog ของคุณเสมอค่ะ ^^
ถึงคุณพิพัฒน์
ครั้งเเรกที่ได้เข้ามาอ่านบล็อกนี้ก็ชอบเเละรู้สึกว่าได้เเนวทางมากมายในการฝึกภาษาอังกฤษให้ดีขึ้น หลังจากนั้นก็ต้องเข้ามาอ่านบล็อคของอาจารย์บ่อยๆ อย่างน้อยอาทิตย์ละ 3-4ครั้ง รู้สึกเสียดายที่จะได้อ่านบล็อคของอาจารย์น้อยลง เเต่ยังไงบทความเก่าๆที่มีประโยชน์ก็ยังตามอ่านไม่ครบเลยครับ ยังไงก็จะติดตามอ่านบทความของคุณพิพัฒน์ต่อไปเรื่อยๆครับ เเละขอให้รักษาสุขภาพด้วย ขอบพระคุณมากสำหรับสิ่งดีๆครับ
ผมมขอให้กำลังใจคุณอาเสมอ เพราะบล็อกนี้มีประโยชน์ต่อการศึกษาภาษาอังกฤษเป็นอย่างยิ่ง และยังได้ความรู้อื่น ๆ อีกมากมาย ถือว่าเป็นแหล่งขุมทรัพย์มหาศาลก็ว่าได้ ใครไม่เป็นภาษาอังกฤษ ก็เป็นเพราะบล็อกนี้ ใครที่อยากเก่งกว่านี้ ก็เก่งขึ้นเพราะบล็อกนี้ แม้กระทั่งใครที่ไม่เป็นคอมพิวเตอร์หรือลงโปรแกรมไม่เป็น บล็อคนี้ก็ช่วยได้อีก ผมว่าสุดยอดกว่านี้ คงหาได้ยากครับ ผมจะคอยติดตามอ่านบทความของคุณอาและฝึกภาษาอังกฤษต่อไปครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
หนูจะฝึกฝนภาษาอังกฤษต่อไปคะ^^
เหมือนอย่างที่คุณอาบอกไว้ เมื่ออายุยังน้อย การเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จะมีประสิทธิภาพมาก ทำซ้ำไปซ้ำมาสักครั้งสองครั้งก็จำได้ แต่พออายุมากขึ้น ความจำเลอะเลือน จำผิดจำถูกอยู่เรื่อย การเรียนรู้และเข้าใจสิ่งต่าง ๆ ก็ลดประสิทธิภาพลงเป็นอย่างมาก บางทีต้องทำ้ซ้ำหรือพูดซ้ำมากกว่าสิบครั้งกว่าจะจำได้ ซึ่งก่อนที่จะ่อ่านบทความของคุณอาเรื่องนี้ ผมมี Audio Books ทั้งสี่ชุด รวมแล้วผมว่าไม่ต่ำกว่าห้าร้อยเรื่อง โหลดมาปีกว่ายังไม่ได้แตะต้องเลย พอหลังจากได้อ่านบทความนี้แล้ว เหมือนมีอะไรมาสะกิดใจผม จึงรีบเปิดอ่านทันที ฟังไปด้วย ออกเสียงตามไปด้วย เริ่มตั้งแต่ระดับ Grade 1 เลย ขอบคุณมาก ๆ ครับที่มีแหล่งความรู้มากมาย
เป็นบล็อกที่มีประโยชน์มากๆ ค่ะ ถึงอาจารย์จะเขียนห่างไปบ้างแต่หมายถึงอาจารย์ต้องทำงานหนักมากขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ติดตามเป็นระยะๆ ตอนหาข้อมูลสมัยเรียน ตอนนี้ทำงานแล้ว ไม่น่าเชื่อว่ายังอัพเดทอย่างสม่ำเสมอ ขอบคุณมากนะคะอาจารย์ :-)
ชอบ blog นี้มากเลยค่ะ
เอาใจช่วย สู้ๆ กับงานและ blog นะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ก็ยังดีกว่าที่คุณลุงจะหายไปเลย
ตอนหายไปสงกรานต์ชีวิตเงียบเหงาและคิดถึงมากมาย
http://freewareacpyu.blogspot.com/
พอเห็นคำว่า Bad news นี่ใจหายเลยครับ นึกว่าคุณพิพัฒน์เป็นอะไร หรือว่าจะทิ้งกันไปเสียแล้ว แต่พออ่านแล้วก็โล่งใจครับ
มีเวลาเขียนบล็อคน้อยลงก็ไม่เป็นไรครับ ขอให้แวะเวียนมาบ้างก็แล้วกัน มาบอกเล่าประสบการณ์ในงานใหม่ก็ดีนะครับ เผื่อเป็นการเปิดโลกทัศน์ให้คนที่ไม่ค่อยเก่งภาษาอย่างผม ว่าคนที่เขาเก่งแล้วเขาทำงานกันอย่างไร ^_^
แล้วอย่าโหมงานหนักจนลืมดูแลสุขภาพนะครับ
I will always waiting your writing. Don't forget your fans.
Take care,
Noon
ขอบคุณที่เขียนบทความดีๆให้เราอ่านนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ชอบเว็บนี้มาก
ขอบคุณมากค่ะที่ทำ blog สอนภาษาอังกฤษดีๆอย่างนี้
ขอเป็นกำลังใจในการทำ blog ดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆนะคะ
แสดงความคิดเห็น