[849] ESL ย่อมาจากอะไร?

สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน
ผมทำบล็อกต่อด้วยเว็บ e4thai.com นี้มาได้เกือบ 7 ปีกว่าแล้ว ในช่วง 7 ปีนี้บางครั้งผมถูกถามว่า ทำอย่างไรผมจึงไปซอกแซกหาเว็บนั้นเว็บนี้แปลก ๆ มาได้? ผมจะตอบคำถามนี้ยังไงดีนะ เพราะผมไม่เคยถามตัวเองจริง ๆ จัง ๆ สักทีว่ามีเคล็ดลับอะไรหรือเปล่าในการหาให้พบ หรือ Search เว็บที่ต้องการ

ผมใช้คำว่า search นี่น่าจะถูกต้องนะครับ เหมือนตำรวจคนหนึ่งที่รู้แน่ ๆ ว่าผู้ร้ายคนนี้ซุกซ่อนยาเสพติดไว้ที่เสื้อผ้าหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย ก็พยายามค้นตัวคนร้ายจนทั่วด้วยความพิถีพิถันระมัดระวัง และในที่สุดก็ค้นจนพบยาเสพติดที่ซุกซ่อนอยู่ นี่คือการ search

ผม search เน็ตก็ด้วยวิธีและความรู้สึกเดียวกัน คือแทบทุกครั้งผมจะตั้งเป้าไว้ในใจก่อนเลยว่า ผมต้องการเอาเว็บหรือเนื้อหาอะไรมาเป็นบรรณาการแด่ท่านผู้อ่าน ที่ผมใช้คำว่า “บรรณาการ” นี่ก็น่าจะถูกต้องอีกเช่นกันนะครับ เพราะบรรณาการแปลว่า “สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี” ผมเคารพนับถือท่านผู้อ่านเพราะผมเห็นว่า การมาศึกษาภาษาอังกฤษเป็นการใช้เวลาที่เป็นประโยชน์ ถ้าผู้อ่านเป็นน้อง ๆ ที่อายุยังน้อยและพยายามสอบภาษาอังกฤษผ่านให้ได้เพื่อน้องจะได้เรียนจบและมีงานทำ ผมก็เคารพที่น้องพยายามทำความดีเพื่อช่วยเหลือตัวเอง-ทำให้ตัวเองพึ่งตัวเองได้ แต่ถ้าท่านผู้อ่านเริ่มมีอายุและการพยายามหาความรู้ด้านภาษาอังกฤษจาก blog นี้มีส่วนช่วยให้ท่านมีงานทำพึ่งตัวเองได้ หรือสามารถเอาความรู้ไปเผื่อแผ่ให้แก่คนอื่นอีกต่อหนึ่ง ผมก็เคารพท่านในลักษณะเดียวกัน ผมคิดว่าด้วยเหตุผลเช่นนี้ที่ทำให้ผมเคารพท่านผู้อ่าน และพยายามหาสิ่งที่มีประโยชน์มาเป็นบรรณาการ น่าจะเป็นเหตุผลที่พอฟังขึ้น

เมื่อผมตั้งเนื้อหาที่พิจารณาแล้วว่า มันน่าจะมีคนจัดทำขึ้นไว้แล้วในโลกนี้ และผมจะต้อง Search ให้ได้ ผมก็ตั้งความเชื่อไว้เลยว่า เว็บหรือเนื้อหาที่ผมอยากได้นี้ ในโลกอันกว้างใหญ่และในเน็ตอันไพศาลนี้ ผมคงไม่ใช่คน ๆ เดียวที่อยากได้ของสิ่งนี้ และเมื่อมี demand ก็ต้องมี supply มันต้องมีอยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่งหรือหลายแห่งใน world of webs ที่สุดแสนจะ wide แห่งนี้ และผมก็ตั้งต้นค้นหา โดยมีเงื่อนไขว่าจะถือว่าหาจนพบก็ต่อเมื่อสิ่งที่พบจะต้องดีมีคุณภาพและฟรีไม่ต้องจ่ายตังค์ และผมก็ค่อย ๆ พบทีละเว็บ ๆ เมื่อผ่านไปหลายวัน หลายสัปดาห์ หลายเดือน เว็บฟรีและดีตามเกณฑ์ที่ผมตั้งไว้มันก็ค่อย ๆ เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ท่านผู้อ่านที่เป็นแฟนประจำ blog นี้คงจะผ่านตามาบ้างที่ผมเล่าว่า ผมหาเว็บแบบนี้ ๆ มาตั้งนานแล้ว เพิ่งจะพบวันนี้เอง พูดอีกอย่างก็คือ เว็บบางอย่างก็หาง่าย บางอย่างก็หายาก แต่เมื่อ start ด้วยความเชื่อว่ามันต้องมี ผมก็อยากจะเชื่ออย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ถ้าเว็บเช่นนี้มีอยู่จริงใน world wide web มันจะหนีพ้นมือผมไปได้ก็ให้มันรู้ไป ดูไปก็บ้า ๆ อยู่เหมือนกันนะครับ

ผมไม่ได้มีเคล็ดลับพิเศษอะไรในการหา ก็เพียงแต่ศึกษาหลักเบื้องต้นในการใช้ Search Engine ของ Google แล้วก็หาไปตามหลักนั้น และคำค้น หรือ search terms ที่ผมใช้บ่อย ๆ ก็คือ “ESL” หลายท่านคงทราบแล้วว่า ESL ย่อมาจาก English as a Second Language ซึ่งตาม Cambridge Dictionary อธิบายว่าเป็น the teaching of English to speakers of other languages who live in a country where English is an official or important language หรือ “การสอนภาษาอังกฤษให้แก่ผู้ที่พูดภาษาอื่นซึ่งอยู่ในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการหรือภาษาสำคัญ” สำหรับประเทศไทย แม้ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาทางการ แต่ก็ต้องถือว่าเป็นภาษาที่มีความสำคัญมากขึ้น ๆ ทุกวัน

ใน search engine ของ Yahoo และ DMOZ ได้รวบรวมเว็บที่เกี่ยวกับ ESL ไว้อย่างเป็นระบบและมีมากทั้งปริมาณและคุณภาพ ท่านคลิกดูก็ได้ครับ ที่นี่  English as a Second Language และที่นี่ English: English as a Second Language

ด้วยเหตุที่ผมพยายามหาอยู่บ่อย ๆมาอย่างต่อเนื่อง ในระยะหลัง ๆ ก็ชักจะหาได้เร็วขึ้น ตรงกับสิ่งที่ต้องการมากขึ้น หรือบางครั้งถึงขั้นได้ดีกว่าสิ่งที่ใจหวังไว้ซะอีก เข้าทำนองลงไปคลุกขุดดินหวังจะได้พลอยสักเม็ดแต่กลับได้เพชรมาโดยไม่คาดฝัน คำเปรียบเทียบเช่นนี้อาจจะดูเว่อไปสักนิด แต่ผมรู้สึกอย่างนี้จริง ๆเมื่อเจอเว็บที่มีคุณภาพดีกว่าที่มุ่งไว้หลายเท่า ท่านผู้อ่านจะไม่ให้ผมดีใจได้ยังไงล่ะครับ ท่านลองคำนวณง่าย ๆ อย่างนี้ก็ได้ครับ ในวันหนึ่ง ๆ มีคนเข้ามาใช้เว็บนี้ประมาณ 7,000 – 9,000 คน โดยเป็นคนที่ log-in จากในประเทศไทยประมาณ 92 % อีก 8 % เป็นคนไทยที่ log-in จากต่างประเทศ ถ้าเนื้อหาที่ผมนำมาเสนอนี้ ช่วยผู้อ่านเพียงสัก 100 คนให้ไม่ต้องจ่ายเงินซื้อหนังสือ หรือ CD หรือจ้างฝรั่งมาสอนภาษาอังกฤษ เพียงแค่คนละ 10 บาท ก็เท่ากับช่วยประหยัดเงินให้กับท่านผู้อ่าน 1,000 บาทต่อวัน การได้มีโอกาสช่วยเหลือคนไทยด้วยกันเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างนี้ ก็ถือว่าผมโชคดีมากพอสมควรแล้วล่ะครับ แล้วจะไม่ให้ดีใจได้ยังไง

มาคิดดูอีกแง่หนึ่ง การที่ทักษะภาษาอังกฤษของผมอยู่แค่ระดับปานกลางไม่ได้ดีเลิศประเสริฐศรีอะไรนัก นี่ก็มีข้อดีอยู่นะครับ ผมว่าอย่างน้อยมันทำให้ผมรู้ใจคนที่ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษ ถ้าผมเก่งเอามาก ๆ ผมอาจจะไม่ค่อยเข้าใจว่าคนไม่เก่งเขารู้สึกยังไง พูดอย่างนี้ไม่ได้หมายความว่า การมีพรสวรรค์ด้านภาษาเป็นเรื่องไม่ดี ไม่ได้หมายความเช่นนี้เลยครับ ผมเพียงแต่อยากจะบอกว่า การไม่เก่งก็ทำให้ไม่เหงา ทำให้รู้ใจคนอื่น และมีอะไรให้ทดสอบตัวเอง เป็นการออกกำลังใจไปในตัว

ย้อนกลับมาพูดถึงคำค้น คือ ESL ถ้าจะพูดให้ง่ายเข้าก็คือ ESL เป็นประตูบานใหญ่ให้ผมเดินเข้าไปค้นหาเว็บภาษาอังกฤษมาลงแนะนำในเว็บนี้

จากงานอดิเรกที่เป็น labour of love นี้ ช่วยให้ผมสรุปบทเรียนที่สำคัญของชีวิตได้ 1 บท คือ ในช่วง 7 ปีที่ผ่านมานี้ ผมได้ใช้ความพยายาม (Effort)หาเว็บนั้นเว็บนี้มาลงแนะนำในเว็บนี้ และก็อย่างที่เรียนให้ท่านทราบแล้ว พอพยายามบ่อย ๆ เข้าผมก็เริ่มมีความชำนาญ (Skill) สามารถหาจนพบเว็บที่ผมตั้งใจจะหา และนี่ก็คือโชค (Luck) ที่ไม่ได้เกิดขึ้นลอย ๆ แต่เป็นโชคที่มาจากความชำนาญ และก็เป็นความชำนาญที่มาจากความพยายามอีกต่อหนึ่ง เพราะฉะนั้นสำหรับผมแล้ว ESL ไม่ใช่เพียงแค่เป็นคำย่อของ English as a Second Language เท่านั้น แต่ ESL ยังเป็นคำย่อของอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญกว่า คือ Effort, Skill & Luck ซึ่งก็คือ ความพยายาม, ความชำนาญ และโชค ซึ่งเกิดขึ้นตามลำดับ 1, 2, และ 3 โดยอันแรกเป็นเหตุของอันหลัง อันหลังมาจากอันแรก ถ้าอยากได้ความสำเร็จ หรือ โชค หรือ Luck จะต้องทำให้ตัวเองมีความชำนาญ หรือ Skill, แต่ความชำนาญ หรือ Skill ก็ไม่ได้เกิดขึ้นโดยไร้สาเหตุ, Skill ต้องมาจากความพยายาม หรือ Effort นั่นเอง

ผมอยากให้ท่านผู้อ่านของผมทุกท่าน เรียน ESL ไปตามเส้นทางของ “ESL”
เหนือสิ่งอื่นใด ผมอยากให้ท่านผู้อ่านทุกท่านมีโชค(luck) อันเกิดจากฝีมือ (skill) ที่ท่านสร้างขึ้นด้วยความพยายาม (effort) ของท่านเอง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นการศึกษาภาษาอังกฤษ หรือเป็นการทำความดี-ความงามด้านใดก็ตามในชีวิตของท่าน
พิพัฒน์
e4thai@live.com